Hey There
Monique is onze oudste vrijwilliger. In ons huis zie je haar steeds in de buurt van de gezinnen. Hoe dat komt, vertelt ze graag zelf…
Mijn naam is Monique, ik ben geboren in Brussel, ik woon er en deed er een job gericht op psycho-medisch-sociale gebieden. De afgelopen jaren heb ik discussiegroepen geleid voor gezinnen die getroffen zijn door de psychiatrische stoornissen van een kind of geliefde.
Ik heb villa Rozerood leren kennen door mee te werken aan marktonderzoek waarbij je cadeaupunten kon omzetten in donaties voor de villa Rozerood. Het sociale doel en de beschrijving van dit kustproject trokken mijn aandacht en interesse.
Ik kwam er kennis mee maken en ik was meteen overtuigd.
De eerste keer was in 2014, gedurende 10 jaar ben ik meer dan 60 keer gekomen, ik blijf twee of drie avonden, en ik kom elke keer met hetzelfde enthousiasme.
Dit jaar werd ik 88 jaar, ik voel me de grootmoeder of de oma van de kinderen. Ik heb in het huis geen echte taak meer , ik stel mezelf gewoon beschikbaar om aanwezig te zijn, te luisteren en kleine diensten te verlenen, zoals waken over een kind, helpen bij entertainment of helpen bij de afwas.
Wat ik leuk vind aan Villa Rozerood: in de eerste plaats dat het huis bestaat. Het concept is uniek. Wat vanaf de eerste momenten opvalt, is dat het kind centraal staat. Het gaat om het kind zelf, niet om zijn ziekte. Het kind is er met zijn grenzen, maar vooral met zijn mogelijkheden, zijn vaardigheden. Vast team en vrijwilligers staan elk moment klaar om voor de kinderen te zorgen, met hen te spelen, hen met genegenheid te omringen.
Gezinnen met eenzelfde zorg verblijven er een tijdje samen en kunnen zich daar begrepen en geliefd voelen. Ze delen vreugde en verdriet met elkaar,
delen hun ervaringen. Het is een unieke kans voor iedereen om deze hechte banden te bevorderen, die zo kostbaar zijn voor het fysieke en mentale welzijn van deze mensen.
Een moment of een paar dagen doorbrengen in Villa Rozerood is jezelf de kans geven om waar te nemen en om te ervaren wat het leven is in zijn grootste contrasten, waar pijn en vreugde elkaar ontmoeten, waar
veel aspecten van het bestaan in het juiste perspectief worden geplaatst en waar er wordt een beroep gedaan op het beste van jezelf.
Ik geniet van elk moment in dit warme huis…